Bez względu na to czy jesteś uczniem, studentem, pracownikiem etatowym - powinieneś zastosować się do poniższej "PROPOZYCJI".
Jeśli podejmiesz prawdziwą decyzję już teraz - Możesz oczekiwać dobrych rezultatów w ciągu 2-3 lat. WSZYSTKO zależy od Ciebie.
Czy wiesz dlaczego tylko niektórzy zarabiają duże pieniądze? Czy wiesz dlaczego pracując na etacie nie możesz przekroczyć pewnej granicy zarobków? Czy zastanawiałeś się dlaczego tak się dzieje, że ludzie po kilku latach pracy po prostu "wypalają" się?
Czy Ty też uważasz, że powinieneś więcej zarabiać?Przecież biorąc pod uwagę czas pracy - to pracujesz dłużej niż "przeciętny" właściciel biznesu?
Dlaczego większość ludzi pracujących na etacie zarabia mniej niż właściciele biznesu?
Czy w ogóle kiedyś zastanawiałeś się nad tym, aby mieć swój prawdziwy biznes? Prawdopodobnie - TAK.
Jedno pytanie.Co Cię powstrzymuje przed otwarciem swojego biznesu? - nie masz pieniędzy na inwestycje - nie masz pomysłu - nie masz "drogich celów" - nie masz motywacji - masz długi - masz zbyt mało lat - masz zbyt dużo lat
Hmm... tak naprawdę to te powyższą listę możesz wyrzucić do kosza.Nigdy wcześniej nie było tylu możliwości na podjęcie działania.Skoro czytasz ten tekst - to znaczy, że korzystasz z Internetu.
Dziś już nie masz żadnej wymówki. Jeśli jesteś samotnikiem - możesz wykorzystać Internet. Jeśli nie masz pieniędzy możesz działać w programach partnerskich. Jeśli nie masz pieniędzy możesz też związać się z branżą MLM. Tu bez pieniędzy masz największe szanse. Wiek nie ma tu znaczenia. Wykształcenie tez nie jest ważne Jedyną przeszkodą jesteś Ty sam.
Zdarza mi się, że kiedy nie chce mi się czegoś zrobić to wszystko przeciągam.
Pójdę na chwile do kuchni, przejdę się po pokoju, byle tylko nie robić tego co trzeba. Nad tym, aby praca była skuteczna też trzeba pracować.
Naukowe badania przeprowadzone przez psychologów dowiodły, że czas potrzebny na wykonanie jakiejś pracy może ulec znacznemu skróceniu (oczywiście w granicach rozsądku), a jej jakość na tym nie ucierpi. Oczywiście możesz pracować o kilka godzin dłużej, ale czy nie szkoda Ci czasu, który mógłbyś poświęcić na przyjemności albo coś innego.
Musisz nauczyć się dwóch rzeczy - Rzucania sobie krótszych terminów wykonania pracy i KONCENTRACJI.
Nie obawiaj się, że jeśli powiesz sobie, że wykonasz w godzinę rzecz, która normalnie zajmowała Ci półtorej. Ktoś kiedyś sformułował następującą zasadę:
"Przeciętny człowiek ma skłonność do wykorzystania całego czasu przeznaczonego na realizację danego zadania, mimo iż w obliczu nagłej potrzeby mógłby wykonać to samo zadanie szybciej."
Kiedy ktoś zostaje ograniczany czasowo to podświadomość dostaje określony program, zadanie. Abyś zdążył wykonać odpowiednia ilość pracy w krótszym czasie potrzeba jest Ci umiejętność koncentracji. Jeśli nie jesteś skoncentrowany na tym co robisz to robisz wiele innych rzeczy. Twoje myśli są przerywane wieloma rzeczami, umysł zaprzątają różne niepotrzebne rzeczy.
Aby efektywnie współzawodniczyć na polu zawodowym, większość ludzi musi dzisiaj ciężko pracować.
Jednakże w biznesie też trzeba ciężko pracować. Musimy wówczas znać więcej rzeczy, a jedną z nich są umiejętności finansowe.Musisz więc pracować intensywniej, ale i mądrzej.
Największym błędem, jaki ludzie popełniają, jest ciężka praca, ale tylko w swoim zawodzie i nienabywanie czegoś, co ma tytuł własności.
Liczenie na los sprawi, że nigdy nie będziesz bogaty. Sukces zależy od ciężkiej pracy.Jeśli chodzi o zarobki nie ma tutaj reguły. Ci z naprawdę dobrymi pomysłami, które wcielili w życie zarobili naprawdę spory majątek. Inni zarobili mniej więcej tyle, co te osoby, które pracowały ciężko – a przynajmniej zdrowie i radość życia zachowali.
Osoby, które kierują się tą zasadą, można określić mianem wizjonerów – wykraczają swoimi pomysłami daleko w przód, następnie na bazie swoich pomysłów tworzą rozwiązania systemowe, które w pewnym momencie zaczynają na nich pracować, a oni sami… Właściwie to większość z tych osób znajdywało sobie kolejny pomysł do realizacji. Jednak tak mieli poukładane w swoich biznesach, że właściwie to mogli już sobie wrzucić na totalny luz, a ich praca polegała by na kontroli postępów w firmie przez kilka godzin tygodniowo.
Po czym można odróżnić osobę która pracuje przede wszystkim ciężko, od osoby która pracuje przede wszystkim mądrze?Postaw przed tą osobą zadanie.Jak się rzuci od razu do działania manualnego – to jest to osoba przede wszystkim pracująca ciężko.Jak się rzuci do zadawania samemu sobie serii pytań poszerzających ramy poszukiwania rozwiązania – to jest to osoba przede wszystkim pracująca mądrze.
Pamiętaj też o tym, że nawet najmądrzejszy pomysł, nie wcielony w życie, to tylko marzenie, które zajmie ci czas na jego snucie, a nie da Tobie żadnych korzyści. Pamiętaj o Działaniu. Pamiętaj o Równaniu Sukcesu: WIZJA + PASJA + DZIAŁANIE = SUKCES
Czy chciałbyś mieć domek na wsi? Podróżować po świecie? Jakich przyjaciół CHCESZ mieć? I wreszcie - co jest dla ciebie najważniejsze? Co w życiu da ci najwięcej satysfakcji? Dla jednych będzie to pozycja społeczna, dla innych zabezpieczenie materialne. Jeszcze inni cenią sobie możliwośc pomocy innym. Albo własne zdrowie. A może dla ciebie jest to życie rodzinne?
Co wzbudzi w tobie najwięcej entuzjazmu? Co jest w twoim przekonaniu warte poświęceń i dyscypliny życiowej? Jeśli już wiesz - pozostaje ci to tylko sformułować na piśmie. Najważniejsze poza tobą. Nie zniechęcaj się jednak, jeśli wciąż nie jesteś pewien, co chcesz w życiu osiągnąć.
Jesteś na dobrej drodze. Im więcej czasu spędzisz na definiowaniu własnych zamierzeń, tym więcej szans na ich realizację!
1. Cele muszą byc bardzo atrakcyjne.Musisz naprawdę chciec osiągnąc to, do czego dążysz! Jeśli obierasz cele życiowe dla zaspokojenia ambicji rodziców - niewiele z tego wyjdzie. Cel musi być atrakcyjny, by usprawiedliwiał wyrzeczenia, które cię czekają. Nie bój się jednak wielkich zamierzeń - wyrzeczenia związane z wielkim celem są o wiele łatwiej strawne niż walka o przetrwanie!
2. Cele muszą być realistyczne.Musisz wierzyć, że naprawdę jesteś w stanie to osiągnąć. Wszystko jest możliwe, ale wszystko ma swoją cenę. Ile chcesz zapłacić? Laureatka nagrody Oscara została kiedyś głuchoniema -aktorka Marlee Matlin - jej sukces nie był przypadkiem. Sukces nikomu nie przychodzi łatwo. Zawsze jest cena, którą płacimy za osiągnięcie sukcesu (ale jeszcze wyższą cenę zapłacisz za poddanie się losowi).
3. Cele muszą być precyzyjne.Cel musi określić dokładnie co chcesz osiągnąć i w jakim terminie. Im bardziej specyficzny cel, tym lepiej. Możesz powiedzieć "chcę schudnąć" - to jednak tylko świetny pomysł. Jeśli powiesz "chcę schudnąć 15 kilogramów" - znakomicie, to jednak nie jest jeszcze celem. "Chcę schudnąć 15 kilogramów do końca tego roku" - to jest to!
4. Cele muszą być wyrażone na piśmie.Jeśli cel masz "zapisany" tylko w pamięci - twoje szanse na jego realizację są mierne. Jedynie cel na piśmie możesz analizować, poprawiać, pzepisywać. Przede wszystkim zaś możesz go odczytywać często. Jak często? Jak najczęściej! Po jakimś czasie nawet podświadomość zaczyna ci sprzyjac i niczym automatyczny pilot będzie zapobiegać zbaczaniu z wybranej drogi.
5. Cele nie mogą być konfliktowe.Będziesz mieć wiele celów życiowych - wystrzegaj się jednak celów konfliktowych.
Jeśli twoim priorytetem jest spędzanie więcej czasu na łonie rodziny - nie planuj pracy, która będzie wymagać stałych podróży służbowych!
Jest to najważniejsza dewiza na całe życie. Sprawdzalna we wszystkich dziedzinach: w sferach uczuć i zdrowia fizycznego; od tego zależne jest szczęście małżeńskie, powodzenie w pracy, wysokość zarobków, pozycja społeczna. Wszystko. Jeśli nie wiesz dokąd chcesz dojść, nie znajdziesz drogi.
Wśród cech wyróżniających ludzi, którym naprawdę się w życiu powodzi, wybija się na pierwsze miejsce umiejętność jasnego sprecyzowania celów i ich konsekwentna realizacja.
Przedstawiam ci dwie kobiety. Są do siebie bardzo podobne. Ten sam wiek, wykształcenie, atrakcyjny wygląd. Pracują w tym samym instytucie naukowym. Jedno ich dzieli: Hanka wie dokładnie do czego dąży - Zofia nie bardzo. Zofia uważa, że w dzisiejszych czasach wszystko zmienia się tak prędko, że naprawdę nie da się niczego zaplanować i trzeba tylko "iść z falą". W każdej chwili mogą być "cięcia" i może się okazać, że musi szukać innej pracy.
Hanka chce zostać kierownikiem wydziału, w którym pracuje. Często analizuje własną karierę. W gruncie rzeczy wszystko, co robi, nie tylko sama praca, ale kontakty z innymi, nawet jej sposób zachowania i ubierania się - wszystko to związane jest z funkcją, którą chce przejąć. Świadomość celu powoduje, że Hanka wykorzystuje swój czas do maximum. Rzadko robi przerwy na pogawędki i herbatki w pracy. Jest koleżeńska, ale nie pozwala się wykorzystywać - jednocześnie stara się przejąć jak najwięcej obowiązków i odpowiedzialności w wydziale.
Jej koleżanka Zofia jest również bardzo zdolnym pracownikiem. Nie ma jednak konkretnego celu zawodowego. Łatwo się gubi w nawale pracy. Ponieważ nie jest pewna, czy utrzyma swoje stanowisko, nie wysila się zanadto na codzień. Po cichu narzeka na biurokrację, na brak organizacji, na niskie zarobki, na kierownictwo i na to, że jej nie doceniają.
Hanka ma swój cel, który realizuje.Zofia jest tylko narzędziem w realizacji celów innych ludzi.
Zastanów sie kim jesteś? Hanką? Czy Zofią?
Hanka planuje awans zawodowy - najprawdopodobniej wcześniej czy pózniej go dostanie. Zofia "planuje" że jak będą cięcia, będzie musiała szukać innej pracy. Najprawdopodobniej tak właśnie sę stanie!
Jak sobie pościelesz... Co jest twoim celem? Co TY chcesz osiągnąć w życiu? Osiągniesz to, co planujesz. Jeśli nic nie zaplanowałeś - nie dziw się, że niewiele osiągasz!
Czy możesz sobie wyobrazić wybudowanie domu bez szczegółowego projektu? Albo podróż statkiem z Gdańska do Sztokholmu bez dokładnej nawigacji? A jednak 95% ludzi nie ma planu na życie! A co ważniejsze: życie, czy rejs statkiem? Statystycznie rzecz biorąc spędzamy więcej czasu na planowaniu zabawy sylwestrowej niż na planowaniu kariery zawodowej. Narzeczeni poświęcają więcej uwagi planowaniu wesela niż planowaniu małżeństwa. Nie ma się co dziwić, że tyle osób jest niezadowolonych z własnej kariery zawodowej i że liczba rozwodów wciąż rośnie.
Faktem jest, że niewiele osób ma naprawdę wysokie wymagania od życia. Na pytanie "co od życia oczekujesz?" - większośc odpowie bardzo ogólnikowo: zdrowie, szczęście, zadowolenie z pracy, pociechę z dzieci, mieszkanie, samochód. Większośc ludzi skazuje się z góry na przeciętność właśnie tym, że nie oczekują od życia wiele!
Jeśli zdefiniowanie celów decyduje o osiągnięciu sukcesu, dlaczego tylko niewiele osób planuje własne życie? Przytłaczająca większośc nie planuje, bo są w duchu przekonani, że "i tak nic z tego nie wyjdzie". Boją się porażki. "Po co się wychylać?" - mówią. Wstydzą się przed innymi i przed samymi sobą, że być może porywają się "z motyką na słońce". Poza tym niewiele osób wie, jak się do tego zabrać. Planowanie i wyznaczanie celów nie jest łatwe - jest wiele niewiadomych, które trzeba wziąć pod uwagę. No i jest to czasochłonne zajęcie. Niemożliwe do odwalenia w piętnaście minut. To praca wymagająca dużej koncentracji. Dlatego dla większości o wiele łatwiej jest w ogóle nie myśleć o przyszłości!
Nie wierz w cuda
Zmiany i reorganizacje zachodzą w Polsce tak szybko, otwierają się coraz to nowe możliwości, o jakich jeszcze kilka lat temu nikomu się nie śniło. Dla jednych Polska staje się krajem o nieograniczonych szansach - innym coraz trudniej związać koniec z końcem. Wcześniej czy później każdy jednak zaczyna się bić z myślami:
- Czy zostać tu, gdzie pracuję, czy szukać innej, lepiej płatnej pracy?
- Może otworzyc własny interes - a jeśli tak, to w jakiej dziedzinie?
- Gdzie są największe możliwości?
- Gdzie szanse na awans?
- Gdzie najmniej konkurencji?
Po głębszym zastanawianiu się większość ludzi ogarnia poczucie bezsilności - inflacja, zmiany, jeden wielki chaos. Bardzo łatwo się ponieść fali...
Co ma Gułag do polskiej rzeczywistosci?
Amerykańska telewizja nadała reportaż z radzieckiego "gułagu" komentowany przez Anatala Szachrańskiego, znanego dysydenta, który spędził na zesłaniu kilka lat. Szachrański przyznał, że czas spędzony w obozie był najbardziej wartościowym okresem jego życia; że właśnie tam naprawdę dojrzał życiowo. Że w żadnym wypadku nie traktuje lat spędzonych w Gułagu za stracone. Jakże łatwo byłoby mu powiedzieć - straciłem w obozie najlepsze lata mojego życia!
Co ma Gułag do polskiej rzeczywistości? Nie obwiniaj polityki i inflacji za własne niepowodzenia. Tylko ty masz decydujący wpływ na własne życie. Pamiętaj, że nawet bolesne porażki są w gruncie rzeczy tylko wartościowymi doświadczeniami życiowymi.
Właśnie teraz, kiedy życie jest trudne (czy kiedykolwiek i gdziekolwiek życie jest łatwe?), ustalenie kursu i planowanie własnej przyszłości jest bardzo ważne. Świadomość celu nie tylko napawa ludzi entuzjazmem. Cel życiowy leczy też poważne schorzenia - jak rezygnacja życiowa, słomiany zapał i odkładanie do jutra...
Jak się do tego zabrać?
Najpierw wyobraź sobie rok 2030. Data brzmi nierealnie, prawda? A jednak większość z nas dożyje roku 2030 - zgodnie z własnym planem albo "na fali". A więc spójrz w tę nie tak daleką wcale przyszłość z długopisem w ręku. Zapisuj szczegóły. Jak przy rozwiązywaniu krzyżówki, zacznij od pewników. Na pewno się postarzejesz . Na to nie masz wpływu (ale masz wpływ w jakim stopniu się postarzejesz, prawda?).
- W jakiej formie fizycznej będziesz?
- Czy zdrowie ci będzie dopisywać?
- Ile będziesz ważyć? - na to masz ogromny wpływ! (Jak widzisz, nie wszystko jest uzależnione od polityki, klęsk, sytuacji gospodarczej kraju).
- Czy będziesz jeszcze pracować?
- Na jakim stanowisku?(jeśli nie jesteś pewny teraz pomyśl, co chciałbyś robić ?)
- Czy chcesz pracować w swoim zawodzie czy też warto zmienić kierunek?
- Jakiego rodzaju praca da ci satysfakcję zawodową?
- Jakie będą twoje potrzeby?
- Czy będzie cię stać na to, na co ZECHCESZ sobie pozwolić?
Chyba najważniejszym celem jest znalezienie pracy, która daje satysfakcję. Kiedy lubisz to, co robisz - powodzenie w życiu staje się łatwo osiągalne. Jeśli zaś nie lubisz tego, co robisz - niezadowolenie z życia jest niemal nieuniknione.
Teraz sprawy materialne. Jeśli mieszkasz na sublokatorce - gdzie chcesz mieszkać za pare lat? Czy chcesz mieć mieszkanie czy domek jednorodzinny? A może wystarczy jeśli będziesz po prostu "bliżej" mieszkania? Ile czekania na mieszkanie będzie przed tobą ? Jeszcze trzy lata? Pięć? Czy chcesz mieszkać w tym samym mieście gdzie teraz? Czy może chciałbyś się przenieść do innego miasta? Jakie meble chciałbyś mieć? Samochód? Jakiej marki?
"Jeśli chcesz dostawać pieniądze bez pracy, musisz najpierw nauczyć się pracować bez pieniędzy." I to jest chyba (ta najbardziej nieintuicyjna) istota rzeczy. Jesteśmy przyzwyczajeni, że za pracę dostajemy zapłatę i to zwykle najwyżej do miesiąca po wykonaniu pracy. Pasywny dochód może wymagać np. 6 miesięcy pracy bez oglądania się na to, jak mało w danej chwili przynosi Ci źródło dochodu, które tworzysz...
Jakie są przykładowe sposoby budowania pasywnego dochodu?Piszesz książkę - najpierw piszesz za darmo, pasywny dochód pojawia się później.
Tłumaczysz książkę - podobnie jak powyżej. Istnieją książki, co do których prawa autorskie już wygasły (tzw. public domain) - jeśli je przetłumaczysz (np. z angielskiego na polski) - możesz legalnie sprzedawać ich treści w formie książki.
Budujesz biznes - najpierw pracujesz od rana do nocy, ponosisz różne wydatki, rozwiązujesz problemy itd. - kiedyś, będzie to już tylko źródło pasywnego dochodu.
Pracujesz w MLM (multi level marketing) - najpierw nic prawie nie zarabiając uczysz się sprzedaży bezpośredniej, zdobywasz doświadczenie i ludzi na niższe poziomy, aż wreszcie przychodzi dzień, w którym jesteś wolny finansowo, bo pracuje na Ciebie zbudowana kiedyś struktura.
Inwestujesz na giełdzie - najpierw uczysz się, jak dobrze inwestować, ponosisz różne porażki, może i tracisz znaczną część kapitału, aby wreszcie wypracować sobie jakąś własną, w miarę skuteczną strategię inwestowania, która będzie stanowiła Twoje źródło pasywnego dochodu.
Inwestujesz w nieruchomości - najpierw szkolisz się, szukasz okazji do zakupu, finalizujesz transakcję przy udziale banku, szukasz lokatorów itp. - jeśli to wszystko dobrze wykonasz - będzie nagroda w postaci pasywnego dochodu...
Co więcej - chodzi tu również o możliwość pracowania dla kogoś za darmo, choćby po to, by się czegoś nauczyć i zdobyć cenne znajomości. To także może być ogromną dźwignią...
To wszystko znów sprowadza się do konceptu 'delayed gratification', czyli odkładania "nagrody" za pracę na jak najpóźniej, by była ona jak największa...
Czy jednak zarabianie bez pracy jest moralne? Odpowiedź jest prosta: TAK. A wszystko dlatego, że swoją pracę wykonujesz zanim jeszcze ktoś będzie Ci za nią płacił. Myśl perspektywicznie, bo to się w życiu bardzo opłaca.
Bardzo często mówi się: 'rób to, co lubisz'. 'Znajdź pracę, którą pokochasz'. O ile na ogół się z tym zgadzamy, to... czy taka postawa nie wykańcza?
Lubię swoją pracę, a dzięki temu mogę dłużej i ciężej pracować bez uczucia zmęczenia. Czy to właściwy kierunek naszego sukcesu? Czy to nas nie wykończy?!
Możemy nawet dojść do takiego wniosku: człowiek sukcesu nie lubi tego co robi. Dlatego krócej pracuje. Nie chce mu się: zostawać po godzinach, kończyć pracę w domu, robić dodatkowe rzeczy i dzięki temu ma więcej czasu. Ale czy to prawda? Nie. Gdzie jest granica pomiędzy pracą a pracoholizmem?Jakie powinniśmy mieć podejście do pracy (już nie mówię: 'na etacie', zwykłą pracę: we własnej firmie, w ogródku, ...)?
Na to kim jesteśmy, ma wpływ środowisko w którym żyjemy.
Gdy się rodzimy, naszym wzorem do naśladowania staja się nasi rodzice - to oni nas, uczą jak jeść, jak mówić, oraz jak przetrwać w świecie. Ponieważ w obecnych czasach muszą chodzić do pracy, nie mają dużo czasu na naszą edukację. Dlatego też wysyłają nas do szkoły, gdzie naszą edukację prowadzą wyuczeni nauczyciele. Poznane reguły i prawa mają nam ułatwić życie i pomóc w znalezieniu dobrej pracy. Od narodzin stajemy się częścią tego systemu i w pewnym momencie tracimy kontrolę nad naszym życiem. Zalewa nas potop informacji z prasy, radia oraz telewizji i coraz bardziej popularnego internetu. Tak duże ilości informacji, które wymuszają styl życia, ciągła pogoń za nowościami zmusza nas do zarabiania coraz to większej ilości pieniędzy. Niestety musimy za to zapłacić jeszcze większą cenę.
Wielu tak straciło zdrowie, kontakt z bliskimi, z przyjaciółmi...
Być może bardzo wiele już słyszałeś na temat map myśli.
Czy jednak nie zastanawia Cię, że praktycznie nie do znalezienia są wyniki autentycznych badań na temat skuteczności tego narzędzia?
Po tym jak sprawdziłam mapy myśli na sobie nie potrzebowałam jakichkolwiek innych dowodów. Jednak w swojej pracy nauczyłam się również krytycznego i sceptycznego podejścia.
Paul Farrand, Fearzana Hussain, Enid Hennessy z Uniwersytetu Londyńskiego przeprowadzili w 2002 roku badania na temat efektywności notowania mapami myśli.W badaniu wzięło udział 50 londyńskich studentów medycyny drugiego i trzeciego roku. Podzielono ich na dwie grupy. Jedna notowała tak jak zawsze za pomocą notatek tradycyjnych, drugą nauczono metody map myśli. Obie grupy studentów otrzymały specjalnie przygotowany tekst do przeczytania.Po 30 minutach sprawdzono zrozumienie i zapamiętanie informacji. Podobny test miał miejsce także po tygodniu.
Wyniki były ciekawe. Po natychmiastowym teście obie grupy miały podobne wyniki, porównywalne z grupą kontrolną. Lecz po tygodniu grupa notująca mapami myśli osiągnęła o 10% lepszy wynik niż grupa kontrolna.Studenci biorący udział w tym eksperymencie z grupy notującej mapami byli "wyszkoleni" praktycznie przed samym eksperymentem. Zatem podczas badania stworzyli swoją PIERWSZĄ mapę myśli.
W badaniu naukowcy sprawdzali również poziom motywacji studentów do notowania. Okazało się, że przy grupie mapologów motywacja była niższa. Wynika to z prostego oporu przed nową techniką - studenci mieli narzucony sposób notowania przez nauczycieli.We wnioskach naukowcy stwierdzają, że gdyby poziomy motywacji w obu testowanych grupach były wyrównane, to efekty mapologów przewyższyły by średnią o jeszcze 5%.Co by było, gdyby studenci mieli nie tylko wyższą motywację, ale profesjonalny trening za sobą?
Wnioski z przytoczonego badania oznaczają, że efektywność notowania mapami myśli jest większa przy tekstach pisanych, niż jakakolwiek notatka tradycyjna, nawet jeśli to Twoja pierwsza w życiu mapa. Pomyśl co może się stać z Twoją efektywnością gdy zaczniesz notować mapami myśli.
Zadaj sobie następujące pytania dotyczące Ciebie samego i naprawdę uczciwie na nie odpowiedz. Przecież chcesz zidentyfikować obszary, które wymagają poprawy.
1. Czy posiadasz główny cel życiowy? Jakie są twoje plany zdobycia tego celu? Jak dużo czasu poświęcasz tym planom w sposób wytrwały, codzienny?
2. Co jesteś gotów oddać w zamian za zrealizowanie twego konkretnego celu? Czy już to robisz?
3. Jakie podjąłeś kroki, aby zbudować swój trust mózgów? Czy masz grupę znajomych, którzy osiągają sukcesy?
4. Czy masz zwyczaj przyjmowania chwilowej porażki jako wyzwania do większego wysiłku?
5. Na co poświęcasz najwięcej wolnego czasu? Na realizację planów czy dumanie nad przeciwnościami, z którymi się borykasz (z kuflem piwa przed telewizorem)
6. Czy spojrzałeś na swoje życie jako na skutek tego, w jaki sposób w przeszłości spędzałeś wolny czas? Czy traktujesz każdą mijającą sekundę jako okazję by zmienić przebieg swojego życia na lepszy?
7. Czy Twoja umysłowa postawa jest zawsze pozytywna?
8. Jak często wykazujesz osobistą inicjatywę poprzez wspieranie działaniem swych pozytywnych myśli?
9. Czy wierzysz, że odniesiesz sukces dzięki szczęściu albo nieoczekiwanemu spadkowi? Czy uważasz, że odniesiesz sukces w wyniku własnego wysiłku? Kiedy zamierzasz poczynić te wysiłki?
10. Czy znasz kogoś, kto inspiruje Cię swoją osobistą inicjatywą? Jak często szukasz towarzystwa tej osoby?
11. Czy budujesz samodyscyplinę? Jak często Twoje niekontrolowane emocje powodują, że robisz coś, czego zaraz potem żałujesz?
12. Jak często inspirujesz współpracę, oferując ją innym?
13. Czy odprężasz się, odpoczywasz, ćwiczysz fizycznie i zwracasz uwagę na swoje zdrowie?
To czy nowy dzień będzie należał do nas, czy będzie dla nas dobrym czy też złym dniem zależy tylko i wyłącznie od nas, od naszego nastawienia, pozytywnego nastawienia.
Nastawienie do danego dnia pozwala go zupełnie zmienić. Każda najmniejsza rzecz potrafi pozytywnie wpłynąć na nasz dzień.
Gdy wychodzimy z domu i nie musimy czekać długo na windę to już nastraja nas pozytywnie, gdy idąc do pracy słuchamy muzyki i leci akurat jakiś kawałek, który nam się podoba czujemy się świetnie i myślimy, co dziś ciekawego się wydarzy w pracy.
Nie myśl o tym, że dziś jest kolejny dzień ciężkiej pracy, natomiast myśl, co dziś uda Ci się osiągnąć w pracy.
Niewielkie szczegóły potrafią wpłynąć na nasz nastrój.
Za oknem coraz cieplej i... coraz mniej się chce pracować.
Skąd czerpać motywacje do pracy, nauki i wszelkiego typu działań? Na pewno nie z tysięcy książek motywacyjnych, które tylko chwilowo pobudzają do działania.
Żeby skutecznie się zmotywować, trzeba czegoś więcej. Czego? Od motywacji do pasji jest już tylko jeden, niewielki krok.
,,Jeżeli człowiek nie odkrył czegoś, za co gotów jest umrzeć, nie nadaje się do tego, by żyć." Anonim
Czy masz bezpośredni wpływ na osiągnięcie celów? Upewnij się, czy każdy z Twoich celów pozostaje pod Twoją bezpośrednią kontrolą. Inaczej mówiąc, wyznaczaj je tak, by sukces lub porażka w głównej mierze zależały od Ciebie oraz by nie znaleźć niczego na swoje usprawiedliwienie, jeżeli plany spełzną na niczym.
Jeżeli np. chcesz zająć miejsce własnego szefa, Twój sukces w dużym stopniu uzależniony jest od niego. Osiągniecie takiego celu nie będzie wyłącznie Twoja zasługa, lecz wynikiem splotu okoliczności, za które nie odpowiadasz.
Jeżeli jednak pragniesz zdobyć w ciągu roku posadę na takim samym szczeblu, na jakim pracuje Twój szef - nie ograniczając się do jednej firmy ani nawet branży - wówczas masz nieskończenie większa kontrolę nad realizacja celu. Musisz, zatem jak najprecyzyjniej formułować pragnienia, które w powyższym przykładzie zapewne bardziej odnoszą się do pozycji, wynagrodzenia i uznania, które zapewnią wyższe stanowisko, niz. do konkretnej posady w konkretnej firmie.
Pewien zakres kontroli jest niezbędny nawet wówczas, gdy Twój cel wiąże się z działalnością zespołowa. W takim wypadku powinieneś zaplanować własne osiągnięcia w ramach zespołu, na przykład w sporcie lub działalności gospodarczej.
Jeżeli natomiast cel jest nierozerwalnie związany z wynikami całej grupy, będziesz pozbawiony kontroli nad jego realizacja, o ile nie jesteś trenerem lub menedżerem, który decyduje o wszystkich posunięciach i któremu przypada zarówno słodycz sukcesu, jak i gorycz porażki.
Istota sukcesu to nie osiąganie celów, lecz osiąganie *właściwych* celów (z własnego punktu widzenia). Np., jeżeli pragniesz, by Twoje dziecko odniosło sukces (tak sformułowany cel nie jest szczegółowy i nie masz nad nim kontroli, choćbyś był najlepszym z rodziców), możesz podzielić go na kilka celów, takich jak finansowanie edukacji dziecka, organizowanie ciekawych wakacji, zaoferowanie pomocy, gdyby dziecko postanowiło rozpocząć karierę przedsiębiorcy. Tego rodzaju cele pośrednie mogą być w znacznym stopniu skonkretyzowane i pozostawać pod Twoją kontrolą (bardziej niż pod kontrola Twojego dziecka).
Sprecyzowanie każdego celu i ujrzenie go w wyobraźni może być niezwykle motywujące. Zadaj sobie pytanie:,,Na czym polega moja rola w realizacji celu?" Następnie sformułuj nowe zamierzenia, spełniające Twoje pragnienia. Cel w rodzaju: "Chcę, by otaczali mnie ciekawi ludzie" lepiej byłoby sformułować: "Chce zawrzeć przyjaźń z ciekawymi ludźmi". Aby sprowadzić rozważania do wymiaru praktycznego i usytuować siebie w pozycji centralnej, zadaj sobie pytanie:,,Co zrobię, by osiągnąć cel?" Oraz "Od czego powinienem zacząć?"
Dopóki kształtujemy własne życie w taki sposób, że nasze szczęście zależy od zdarzeń i ludzi, nad którymi nie mamy kontroli, możemy spodziewać się bólu i rozczarowań. Jeżeli skorygujesz swoje cele, tak byś to Ty odgrywał kluczowa role, sam zapanujesz nad ich realizacja.
MÓJ WPŁYW NA REALAIZACJĘ CELÓW.
Cel:
*Na czym polega moja rola w realizacji tego celu? *Co zrobię by osiągnąć cel? *Od czego powinienem zacząć? *Od kiedy powinienem zacząć? *Ile czasu mi to zajmie?
"Wielkość przychodzi przez robienie wielu drobnych rzeczy dobrze. Chociaż pojedynczo nie stanowią wielkich dokonań, to zsumowane takim się stają." Edward S. Finkelstein
Ustaw sobie budzik tak, żeby dzwonił 15 minut wcześniej.Może wydawać Ci się, że to niewiele, ale codzienne wstawanie o 15 minut wcześniej da Ci całe 91 godzin (prawie 4 dni!) rocznie, z którymi można zrobić coś, co może zmienić Twoją przyszłość.
Użyj tego czasu mądrze. Wyjdź do pracy 15 minut wcześniej, spędź czas na czytaniu książki poświęconej osobistemu rozwojowi albo pójdź pobiegać.
Żeby upewnić się, że go nie zmarnujesz, codziennie notuj, co osiągnąłeś w przeciągu tych 15 minut. Po miesiącu zrób podsumowanie - zauważysz, że możesz dużo zmienić za pomocą zwykłych 15 minut. Wyobraź sobie, ile byś mógł zrobić rezerwując pół godziny!
Co zrobisz ze swoimi pierwszymi piętnastoma minutami? Twoje nawyki mogą pracować zarówno dla Ciebie jak i przeciwko Tobie. Kiedy już wyrobisz w sobie nawyk produktywnego spędzania 15 minut dziennie, uświadomisz sobie, jak mało osiągałeś, kiedy ranki były ich pozbawione.
Nawet nie zdajesz sobie sprawy z tego jak wiele genialnych pomysłów Ci przepada.
Pomysłów, dzięki, którym mógłbyś osiągnąć wielki sukces życia. Umysł człowieka nie działa liniowo. Nie możesz powiedzieć sobie "dobra, wpadałem na świetny pomysł. Wykorzystam go później". Później możesz już nawet o tym nie pomyśleć. Często tak jest, że przypominamy sobie, że faktycznie jakiś czas temu wpadliśmy na pomysł, który dostał etykietkę "genialny", ale już nie pamiętamy dokładnie co to było. Nie potrafimy czuć takich emocji jak wtedy.
Zadanie Na Dzisiaj i Całe Życie!
Zaopatrz się w ołówek i mały notesik. Postaraj się nosić je zawsze przy sobie. Kiedy masz jakiś świetny pomysł od razu wyjmuj notatnik i pisz wszystko. Możesz nawet zapisywać to co czujesz w danej chwili. Będzie Ci wtedy łatwiej odtworzyć dokładnie pomysły, kiedy przeczytasz to. Oczywistym jest , że nie zawsze można wszystko do razu realizować mimo choćby bardzo dużych chęci i motywacji.
Do Czego jeszcze może służyć Ci Notatnik i Ołówek?
Zapisuj wszystkie postanowienia. Nie osiągniesz sukcesu, jeśli będziesz robił sobie postanowienia a i tak nie będziesz się tym przejmował. Wtedy nigdy nie osiągniesz tego co chcesz. Bardzo pomaga zapisywanie sobie swoich postanowień i praca z nimi. Mówiąc "praca" mam na myśli częste ich czytanie i analizowanie. Nic nie pomoże, jeśli zapiszesz całą kartkę postanowień, odłożysz ją i już nigdy jej nie zobaczysz później. Przeczytaj co o zapisywaniu postanowień pisze Lee Iacocca: "(...) nawyk zapisywania jakiejś myśli jest pierwszym krokiem do jej realizacji. W trakcie zwykłej rozmowy wchodzą ci na sucho niedokładności i głupstwa; często nie masz o tym pojęcia. Lecz jest coś szczególnego w przelewaniu na papier swoich myśli, co zmusza cię do precyzji - wtedy znacznie trudniej oszukać samego siebie - lub kogokolwiek innego."
Ile czasu zajmie Ci przemienienie się z tego, kim jesteś, w tego, kim pragniesz być?
To jest sensowne pytanie i odpowiedź będzie interesująca — a nawet inspirująca. Twoja transformacja nie będzie natychmiastowa. Po tym, jak uzyskasz świadomość, że możesz robić rzeczy, które zawsze pragnąłeś robić, zaczniesz zdobywać technikę, co nie zajmie Ci wiele czasu. Jeśli na przykład zawsze marzyłeś, by zostać pisarzem, ale uważałeś, że nie jesteś do tego „stworzony", możesz spróbować coś napisać, ale wynik tego wysiłku nie będzie najprawdopodobniej bardzo dobry. Każde napisane przez Ciebie zdanie będzie wyrażało Twój brak wiary w siebie. Jednak jeśli stworzysz sobie świadomość, że jesteś dobrym pisarzem, zauważysz poprawę w tym, co piszesz, dosłownie ze strony na stronę. Nowe pomysły zaczną do Ciebie same przychodzić, zaczniesz świadomie stosować odpowiednie środki ekspresji, będzie Ci też coraz łatwiej znajdować odpowiednie słowa, które w interesujący sposób wyrażą Twe myśli. Słownik, encyklopedia i inna literatura referencyjna staną się Twymi przyjaciółmi. W sensownie krótkim czasie zaczną do Ciebie przychodzić zamówienia od wydawców pragnących opublikować Twoje prace.
Załóżmy, że zawsze zazdrościłeś tym, którzy mają własny biznes. Nigdy nie próbowałeś zająć się biznesem, bo się bałeś. Bałeś się, że brakuje Ci zdolności do prowadzenia biznesu i dlatego on upadnie. Załóżmy jednak, że dokonałeś reedukacji swego Twórczego Umysłu w ten sposób, że teraz widzisz siebie jako kogoś, kto mógłby stworzyć odnoszący sukcesy biznes. Co teraz nastąpi? Kiedy już zdecydujesz, jaki rodzaj biznesu dałby Ci radość, podejmiesz odpowiednie kroki, by taki biznes stworzyć. Zaś sukces, który osiągniesz, zależy wyłącznie od wyrazistości mentalnego obrazu biznesmena, który masz na swój temat. Im silniejszy ten obraz, tym większy odniesiesz sukces. Oto stwierdzenie, którego znaczenia nie da się po prostu przecenić! Bądź pewien, że nie jest tak, że po prostu chciałbyś tych wszystkich zmian. „Chciałbym" jest negatywne! Kiedy „chciałbyś" czegoś, oznacza to, że się tego nie spodziewasz — inaczej nie miałbyś powodu, by wypowiadać czy myśleć, że tego „chciałbyś".
Stan, o który nam chodzi, to taki, w którym wiesz, iż jesteś dobrym biznesmenem, jesteś dobrym pisarzem, jesteś wspaniałym muzykiem — czy kimkolwiek być pragniesz.
Czy zdarzyło Ci się kiedykolwiek widzieć kogoś wykonującego sztuczkę magiczną, która wydawała się tak niesamowita, że nie mogłaś sobie nijak wyobrazić, jak w ogóle można to wykonać?
Potem tajemnica została Ci ujawniona, powiedziano Ci dokładnie, jak to zrobiono. Z początku pomyślałeś: „Nie, ja tego nie potrafię!". Jednak potem przeanalizowałeś otrzymane wyjaśnienia i wykrzyknąłeś: „Teraz rozumiem!".
Kiedy sobie uświadomiłeś, jak prosta była w istocie ta sztuczka, wiedziałeś, że przy pewnej wprawie też potrafiłbyś ją wykonać. Tak samo wielu ludzi czuje, że są przeznaczeni, by iść przez życie, cierpiąc niedostatek, bez przerwy się poświęcając. Fakt, że ratunek jest na wyciągnięcie ręki i tak prosto można zdobyć wszystko, czego się w życiu pragnie, wydaje im się po prostu cudem.
Oto przykład, który ukazuje, jak zmiana mentalnego nastawienia wyciągnęła kogoś z nędzy i pokierowała w stronę Zdrowia, Bogactwa i Szczęścia.
Fred White był całkiem przeciętnym facetem. Zarabiał dość, żeby jakoś przeżyć, ale z pewnością nie był nikim, kogo można by określić jako człowieka sukcesu. Szef firmy, w której Fred pracował, wydał przyjęcie dla swych pracowników na trawniku swego domu. W tym i dla Freda. Przed końcem przyjęcia wszyscy goście zostali zaproszeni do zwiedzenia naprawdę imponującego domu szefa. Fred White nigdy nawet nie marzył o takiej wspaniałej posiadłości, wydawała się bowiem absolutnie poza jego zasięgiem. W nocy jednak Fred sporo rozmyślał. Przypomniał sobie, jak był zaplanowany salon, którego weneckie okno wychodziło bezpośrednio na spory basen, co dawało efekt, jakby willa stała nad jeziorem. Wspominał bezcenne obrazy przyozdabiające ściany tego ogromnego pokoju — w większości pejzaże i portrety przodków szefa. Myśl o tym, że jedni ludzie mogą mieć wszystko, inni zaś idą przez życie pozbawieni wszystkiego poza jedynie najniezbędniejszym, sprawiała mu ból. Nagle zrozumiał wielką prawdę. „Czemu jestem taki nieszczęśliwy?", pomyślał. „Już teraz mogę cieszyć się praktycznie wszystkim, co ma mój szef. W ciągu godziny mogę dojechać do jeziora, gdzie będę mógł spędzać minuty, godziny albo nawet cały dzień, ciesząc się widokiem znacznie bardziej malowniczym od tego, który mój szef widzi z okna swego salonu". „Mogę pojechać za miasto albo w góry i widzieć o wiele więcej piękna niż on na swych płótnach porozwieszanych na ścianach". „Mój własny dom nie jest wprawdzie tak wyszukany, ale jem smaczne, pożywne posiłki i śpię w wygodnym łóżku".
I kiedy Fred White czynił te wszystkie porównania swojej sytuacji z sytuacją człowieka, któremu zazdrościł, zaczął rozumieć, że wcale nie powodziło mu się tak źle. I odnalazł spokój. Jednak Fred nie popadł w samozadowolenie.Stał się „szczęśliwym niezadowolonym". Był szczęśliwy z powodu wszystkich dobrych rzeczy, które otrzymał od życia, ale niezadowolony z tego powodu, że był z ich powodu szczęśliwy, kiedy mógł i miał prawo uzyskać więcej dobrych rzeczy.
Zawiść paraliżuje. Zawiść wskazuje na brak wiary we własną zdolność zdobycia tego, czego zazdrościmy, przez co uniemożliwia rozwinięcie inicjatywy prowadzącej do osiągnięcia tego, czego zazdrościmy. Kiedy Fred White uświadomił sobie, że nawet bez bogactw może się cieszyć tymi samymi dobrami, którymi cieszą się bogacze, uzyskał głębokie poczucie wewnętrznego spokoju. Już nie zazdrościł swemu pracodawcy, a jednocześnie stwierdził, że sam się wewnętrznie rozwija i może zacząć myśleć w kategoriach tego wewnętrznego rozwoju.
Kiedy Fred White zaczął sam siebie postrzegać jako człowieka interesów, jego pracodawca zaczął zwracać na niego większą uwagę oraz awansować go wyżej i wyżej w swojej firmie. Czy muszę opowiadać dalszy ciąg?
Ograniczę się do podania informacji, iż dziś Fred White jest wiceprezesem tej firmy i sam mieszka w naprawdę pięknym domu.
Przez cały tydzień mów sobie tak często, jak Ci się to przypomni: „MOGĘ odnieść sukces!". Powiedz to przed zaśnięciem, od razu, kiedy się rano obudzisz, oraz wielokrotnie w ciągu dnia.
Dzięki temu ustalisz w Twej psychice fakt, że MOŻESZ odnieść sukces. Zgodzisz się chyba, że zanim będziesz wiedział, że możesz go odnieść, nie ma większego sensu próbować. Wyryj więc tę myśl w swym umyśle, nawet jeśli z początku w to nie wierzysz. Po krótkim czasie będziesz cieszył się myślą, że sukces może stać się i Twoim udziałem.
Jednak wiedza o tym, że MOŻESZ odnieść sukces, nie wystarcza. Każdy z nas wie o sporej ilości rzeczy, które może zrobić, ale jeśli czegoś naprawdę z nimi nie zrobimy, to ta teoretyczna wiedza niewiele da nam pożytku.
Tutaj dochodzimy do drugiego zdania tej formuły. A więc przez następny pełny tydzień (albo dłużej, jeśli masz ochotę), kiedy tylko sobie o tym przypomnisz, powtarzaj sobie: „ODNIOSĘ sukces!". Uczyń to wiele razy w ciągu dnia, od wczesnego ranka do chwili, gdy udajesz się na spoczynek.
W Twym psychicznym rezerwuarze siły nastąpi w wyniku tego ogromna zmiana. Zaczniesz odczuwać przyjemny niepokój. Zaczniesz pragnąć przetestować swoją nową potęgę. Jeśli na przykład od dawna marzyłeś o własnym biznesie, zaczniesz się do niego przygotowywać. Jeśli nie masz żadnych pieniędzy — nieważne. Twój Twórczy Umysł poprowadzi Cię w taki sposób, że znajdziesz sposób ich zdobycia.
Jednak to jeszcze nie koniec tych psychicznych ćwiczeń. Przez co najmniej tydzień mów sobie: „JESTEM człowiekiem sukcesu!". Uczyń to wiele razy w ciągu dnia, od wczesnego ranka do chwili, gdy udajesz się na spoczynek.
To twierdzenie może się wydawać nieco przedwczesne, ale takim nie jest. Jeśli masz pieniądze w banku, ale żadnych w kieszeni, to wiesz przecież, że bez wysiłku możesz wypisać czek i uzyskać pieniądze.
Jeśli posiadasz świadomość sukcesu i wiesz, że MOŻESZ odnieść sukces oraz że ODNIESIESZ sukces, to masz tym samym spełnienie własnych pragnień.
Wszystkie podane stwierdzenia są faktami, które zostały udowodnione i będą jeszcze raz po raz udowadniane w przyszłości. Mogą się one wydawać zbyt piękne, by były prawdziwe, ale nie poświęcaj tej myśli wiele uwagi. Te same zasady wynoszą innych od przeciętności do przywództwa.
Jeśli Ciebie nie, to dlatego, że nie dajesz im okazji.
Co najmniej 95 procent wszystkiego, co robimy, wynika raczej z nawyku niż z działania intelektu.
Kiedy się rano budzisz, ubierasz się świadomie czy nieświadomie? Oczywiście to drugie. Kiedy się myjesz, czy myślisz o tym, w jaki sposób to robisz? Wcale o tym nie myślisz. Twoje myśli mogą być zaprzątnięte na przykład Twoją pracą. Kiedy jesz obiad, czy zastanawiasz się, w jaki sposób posługujesz się nożem i widelcem? Po prostu jesz, nie zastanawiając się nad mechaniką jedzenia.
Jeśli piszesz na kompyterze to nie zastanawiasz się, w który klawisz uderzyć. Uwagę masz skoncentrowaną na tekście, który masz zapisać a Twój Twórczy umysł kieruje Twymi palcami.
Dobry kierowca nie prowadzi świadomie. Posługuje się kierownicą, hamulcem, pedałem gazu czy klaksonem wyłącznie na podstawie sygnałów własnego Twórczego Umysłu.
Kiedy uczymy się czegoś nowego, z początku idzie nam wolno, ponieważ musimy myśleć, aby działać. Kiedy Twórczy Umysł przejmuje stery, stajemy się szybsi i dokładniejsi w tym, co robimy. Innymi słowy, stajemy się w czymś dobrzy, kiedy dana czynność staje się nawykiem.
Czy masz zatem wciąż zbyt mało podstaw, by stwierdzić, że jeśli nie jesteś obecnie zadowolony ze swego życia, to wszystkim, co musisz uczynić, będzie stworzenie sobie wzorców zachowania zgodnych z tym wszystkim, do czego w życiu aspirujesz? Nie, na pewno masz już dość podstaw, by to stwierdzić — jeśli oczywiście czytałeś ze zrozumieniem.
Nawyki nie formują się od razu. Istnieje takie stare powiedzenie: „Nawyk jest jak lina — każdego dnia dodajemy do niej jedną nitkę, aż w końcu nie potrafimy jej zerwać". Jest to prawda, o ile tylko pozwolimy by to była prawda. Nawyki dają się złamać, jeśli się celowo postaramy to zrobić.
Jeśli Twoje ciało jest fizycznie w marnej formie, ktoś, kto zna się na tych sprawach, potrafiłby Ci pokazać, co masz robić, by poprawić to w bardzo krótkim czasie. Jednak samo pokazanie nie wystarczy. Musisz także przez jakiś czas stosować się do tych instrukcji, zanim dadzą się dostrzec jakiekolwiek zmiany.
Jeśli Ci się nie udaje w życiu, jeśli nie jesteś szczęśliwy, jeśli stale Ci coś dolega i na coś się skarżysz — jest tak, ponieważ kierowany jesteś tego rodzaju nawykami, które powodują właśnie tego typu stany. Myślisz o sobie jako o nieudaczniku, może jako o kimś, kto nie zasługuje na sukces. Wierzysz, iż przypisanym Ci losem jest, byś był nieszczęśliwy.
Naturalną konsekwencją umysłu wypełnionego poczuciem porażki i beznadziejności jest ciało obolałe i pełne różnych przypadłości, co z kolei daje Ci jeszcze więcej powodów do rozczulania się nad samym sobą.
Oto bardzo uproszczony model Twórczego Umysłu i jego relacji ze świadomością.
Jako porównania użyjemy dużej fabryki. Każda wielka firma, jak z pewnością wiesz, ma swego prezesa zarządu i dyrektora zarządzającego. Ma też oczywiście wielu pracowników średniego szczebla: wiceprezesów, sekretarzy, księgowych itd. Dla uproszczenia uwzględnimy jedynie prezesa zarządu i dyrektora zarządzającego.
Przyjmijmy, że to jest firma produkująca samochody. Prezes zarządu jest odpowiedzialny za planowanie, dyrektor zarządzający realizuje te plany. Kiedy rozważa się nowy model samochodu, prezes zarządu podejmuje decyzję o wszystkich zmianach w stosunku do poprzednich modeli. Potem te decyzje przekazuje się dyrektorowi zarządzającemu. Projektanci i kreślarze otrzymują polecenie narysowania tego wszystkiego, wykonuje się modele, fabryka zostaje wyposażona we wszystko, co potrzebne do produkowania nowego modelu... I tak dalej — aż w końcu samochód zjeżdża z taśmy ze wszystkimi zmianami zaplanowanymi przez prezesa zarządu.
Ten opis daje idealny obraz stosunków pomiędzy świadomością a Twórczą Inteligencją. Świadomość jest prezesem zarządu, Twórcza Inteligencja zaś dyrektorem zarządzającym. Świadomość zajmuje się myśleniem, planowaniem, ocenianiem. Twórcza Inteligencja wykonuje polecenia.
Przyjmijmy, dla zilustrowania tej sprawy, że ktoś zaledwie wiąże koniec z końcem. Ma co położyć na stole i dość, by zapłacić czynsz, ale nigdy nie pozostaje mu dość pieniędzy na eleganckie ubrania, rozrywki itd.
Nagle nachodzi go potężna myśl. Zaczyna widzieć sam siebie jako człowieka sukcesu. Zaczyna myśleć w kategoriach „JESTEM CZŁOWIEKIEM SUKCESU". Co się wtedy dzieje? Jego dyrektor zarządzający — Twórczy Umysł — akceptuje myśl „JESTEM CZŁOWIEKIEM SUKCESU" jak rozkaz. Jest to ten nowy model samochodu, którego produkcję zarządził prezes zarządu — świadomość.
Teraz więc, całkiem tak samo, jak dyrektor zarządzający wydałby polecenia wszystkim podległym mu kierownikom oddziałów, Twój własny dyrektor zarządzający — Twórczy Umysł — zaczyna wysyłać instrukcje swym podwładnym w Twoim ciele.
Twój dyrektor zarządzający wie, że aby być człowiekiem sukcesu, trzeba wyglądać jak ktoś taki. Uczyni Cię energiczniejszym, sprawi, że zaczniesz chodzić sprężystym krokiem, nada Twojemu wzrokowi wyraz zdecydowania, a Twojemu głosowi brzmienie ewokujące sukces.
Najważniejsze jednak jest to, że Twój dyrektor zarządzający tak pokieruje Twoimi myślami, że poprowadzą Cię, byś robił właśnie te rzeczy, które Ci sukces przyniosą. Twój dyrektor zarządzający pokieruje Twoim myśleniem w tę stronę, która doprowadzi Cię do sukcesu.
Przeciętny człek — z tych, co to „nigdy mi się nie uda" — uważa, że droga do sukcesu jest długa i kręta. Czy tak jest naprawdę? Osiągnięcie finansowego sukcesu absolutnie nie jest jedynym możliwym zastosowaniem Twojego Twórczego Umysłu.
Pewna samotna „stara panna" ubolewała, że nie jest atrakcyjna dla płci przeciwnej i dlatego skazana jest na życie w pojedynkę. Otrzymała polecenie, by myślała takie rzeczy, jak: „Jestem atrakcyjna dla mężczyzn. Spotkam mężczyznę, którego uczynię szczęśliwym i który mnie uczyni szczęśliwą". Jak myślisz, co się wydarzyło? W ciągu paru tygodni spotkała wspaniałego człowieka i w zaledwie cztery miesiące później byli już małżeństwem.
Historia taka jak powyższa mogłyby komuś nasunąć podejrzenie, że pozwalam sobie na jakieś mrzonki. Jednak tak nie jest. Jest ona po prostu kolejnym dowodem na to, co Twórczy Umysł może dla Ciebie uczynić, jeśli go do tego skłonisz. Po prostu poprzednio ta kobieta, nie była dość miła wobec ludzi, za to była egoistką, myślącą wyłącznie o sobie. Twórczy Umysł, który — jak wiesz — posiada zdolność rozumowania niezależną od umysłu świadomego, poprowadził tę kobietę tak, że stała się bardziej przyjazna ludziom i mniej egoistyczna. Nie jest wcale trudno dostrzec czyjeś przyjazne nastawienie do nas, a mężczyźni lubią towarzystwo przyjaznych kobiet. I tutaj leży cała tajemnica. Spotkała mężczyznę, który szybko znalazł się pod jej urokiem. W miarę jak spędzali razem coraz więcej czasu, względy, które ona mu okazywała, sprawiały, że zaczął myśleć o spędzeniu razem z nią życia.
Proszę Cię, nie czytaj tego i nie mów sobie: „Fajnie to brzmi, kiedyś mam zamiar to wypróbować". „Mam zamiar" to nie jest dobry zwrot. Można sobie mówić „mam zamiar" — i nawet jeśli nie spróbujesz tego zrobić przez dziesięć lat, to i tak będzie to prawda. Zamiast mieć zamiar coś zrobić — po prostu to zrób! Nigdy nie poznasz potęgi Twórczego Umysłu, zanim jej nie wykorzystasz. Daj mu szansę, by Ci wykazał swe możliwości. Właśnie w tej chwili czeka on na Twój rozkaz.
Nie podchodź do Twórczego Umysłu negatywnie. Nie mów sobie: „Spróbuję i zobaczę, czy to u mnie zadziała". Słowo „próbować" wskazuje na wątpliwości. Nie próbujemy robić rzeczy, które wiemy, że zrobić potrafimy — po prostu je robimy. Zwrot „czy to u mnie zadziała" także wyraża wątpliwość.
Pomyśl o czymś dobrym, co chciałbyś, by się zdarzyło. Na przykład załóżmy, że masz jutro do podjęcia ważną decyzję. W tej chwili jesteś zagubiony i nie wiesz, który kierunek wybrać. W porządku! Już teraz zacznij w swym umyśle utrzymywać myśl w rodzaju: „Co do tej decyzji, którą mam podjąć, to zostanę poprowadzony tak, iż decyzje przeze mnie podjęte będą najlepsze dla wszystkich zainteresowanych".
Powtórz to kilka razy, a szczególnie wtedy, kiedy idziesz spać. Wiedz, że kiedy będziesz miał podejmować swą decyzję, plan działania będzie dla Ciebie przygotowany. Zdziwisz się, widząc, jak logiczne jest Twoje myślenie i jak instynktownie wiesz, że Twoja opinia jest rozsądna. Nie kończ jednak na tym. Daj swemu Twórczemu Umysłowi następne zadanie. Z tym nie da się przesadzić. Jak dobrze przygotowany samochód, zawsze gotowy, by Ci służyć, Twój Twórczy Umysł czeka tylko na instrukcje, które ma wykonać. Zapamiętaj! Twój Twórczy Umysł nigdy nie jest bezczynny. Zawsze pracuje — albo na Twoją korzyść, albo też przeciw Tobie. Czyż nie jest zatem właściwe, byś mu zawsze dawał pracę, z której Ty będziesz miał korzyść?
Posty
