Popatrz na siebie, kim się stałeś po tych latach wegetacji na tej planecie?
Jest wielu młodszych od Ciebie, którzy stali się bogatsi, a Ty co??? Pewnie powiesz, że masz inne wartości, że nie jesteś materialistą i liczy się bardziej dla ciebie zdrowie, rodzina, Bóg, przyjaźń ....
Jeżeli byłaby to prawda to, dlaczego mimo wszystko więcej czasu poświęcasz na zarabianie pieniędzy niż zdrowie, rodzinę, Boga czy przyjaciół?
Człowiek, który zaczął od zera, a mimo to postanowił rywalizować z gigantami biznesu.
Mawiał: "Dawid mógł pokonać Goliata, ponieważ wiedział, jak wykorzystać siłę dźwigni. Mały chłopiec i prosta praca stały się potężniejsze od przerażającego giganta – Goliata. Oto potęga dźwigni".
Dzień Kobiet to święto obchodzone corocznie 8 marca.
Zostało ustanowione dla upamiętnienia strajku 15 tysięcy kobiet - pracownic fabryki tekstylnej, które 8 marca 1908 roku w Nowym Jorku domagały się praw wyborczych i polepszenia warunków pracy. Właściciel fabryki zamknął strajkujące w pomieszczeniach fabrycznych z zamiarem uniknięcia rozgłosu. W wyniku nagłego pożaru zginęło 129 kobiet. Po raz pierwszy święto obchodzono na apel Clary Zetkin (1857-1933) 19 marca 1911 r.
Zwyczajowo w tym dniu mężczyźni powinni wręczać kobietom upominki, w PRL takim szablonowym upominkiem był goździk i rajstopy. W niektórych państwach, w których obchodzone jest to święto, odbywają się manifestacje feministek domagających się zrównania statusu kobiet i mężczyzn w społeczeństwie, a w szczególności w miejscu pracy. W Republice Federalnej Niemiec od 1986 roku utarł się zwyczaj wręczania w tym dniu kobietom róż.
Dziś z największą sympatią o Dniu Kobiet wypowiadają się młode dziewczęta i kobiety do lat 25, które w przeprowadzonych badaniach aż w 90% były "za kwiatkiem dla Ewy". Nieco starsze panie odnoszą się do tego święta trochę bardziej sceptycznie, opowiadając się za Dniem Kobiet w 46%. Na początku lat 90-tych statystyki te były o wiele gorsze zarówno wiele Pań jak i Panów uważało to święto za komunistyczne (nic bardziej mylnego).
Z upływem lat dzień ten nabiera coraz większej wagi i jest obchodzony uroczyście.
,,Ci którzy wiedzą jak się uczyć , wiedzą wystarczająco dużo ". Henry Adams
Człowiek to istota stadna i najlepiej czuje się w grupie. Taka już nasza natura, że tłumowi osób często lepiej wierzymy niż sobie samemu. Niestety.
Sama to nazywam psychologią tłumu. Wszyscy idą, ale dopiero wtedy, gdy ktoś zapoczątkuje "orszak".
Przykładów można mnożyć. Jeśli chcesz być przywódcą, to wiedz,że zawsze musi znaleść się osoba pierwsza. Osoba, za którą podąży reszta. Większość z nas potrzebuje osoby, która ją pokieruje, pokaże co ma zrobić. Właśnie dlatego ludzie Ci pracują na posadach, a nie we własnej firmie.
Trzeba umieć być szefem dla siebie lub pracowników. Tutaj nikt Ci nie gwarantuje ile zarobisz, wszystko zależy od Ciebie. Boimy się często myślenia. Praktycznie każdy z nas w pewnym momencie zauważa, że idzie gdzieś, bo reszta idzie. Lub dlatego, że znalazł się przewodnik, któremu bardziej ufamy niż sobie.
Boimy się pewnej odpowiedzialności, a także tego, że nie będziemy mogli zwalić na kogoś: "to przez szefa tak mało zarabiam!". Jeśli to przezwyciężymy, choć to trudne zadanie, to wtedy dopiero mamy możliwość żyć jako człowiek sukcesu.
W momencie, w którym pracujemy tylko dla pieniędzy, czujemy się przez nie zniewoleni, a tak nie może żyć człowiek sukcesu. Jeśli lubisz Swoją pracę, to tylko pogratulować! Naprawdę ją lubisz? To pewnie lepiej będzie dla Ciebie zostać w tym miejscu, w którym jesteś, a nie rzucać się na własny biznes.
Jak to możesz odnieść do własnego życia? Zawsze musi być ktoś pierwszy. Dobrze wiedzieć, jeśli chcesz zostać liderem :-) . Pamiętaj: jeśli chcesz prowadzic własny biznes, to nie znaczy że jesteś pierwszy. Pewnie już ktoś kiedyś wymyślił to, co Tobie chodzi po głowie. Ale bardzo prawdopodobne, że porzucił ten pomysł. A liczy się to, kto pierwszy go zrealizuje :-) .
Czy zastanawiałeś się kiedyś od czego zależy jakość Twojego życia?
Uczono nas, że: "Jak sobie pościelesz tak się wyśpisz", że "Bez pracy nie ma kołaczy", że "Jesteś kowalem swego losu" i jeszcze wielu innych mądrych rzeczy. Czemu więc tak niewielu ludzi jest naprawdę szczęśliwych, bogatych i cieszy się życiem? Nie chcę tu sugerować, że te przysłowia nie mają sensu. Wręcz przeciwnie, mają, ale ich sens jest bardzo głęboki.
Dzisiaj będzie trochę o marzeniach...o złych marzeniach.
Istnieją 2 rodzaje złych marzeń od których każdy powinien się trzymać z daleka. Są to marzenia małe oraz takie które nakierowane są na przeszłość, a nie na przyszłość.
Najczęściej ludzie popełniają błąd związany z małymi marzeniami. Mądre przysłowie mówi: chcesz indyka, żądaj byka lub sięgając gwiazd zawsze możesz zahaczyć o księżyc.
Spójrzmy na sytuację Polskich uciekinierów, którzy pojechali do Anglii i Irlandii, których w mediach nazywają emigrantami. Ci ludzie, zwłaszcza ci którzy tam zostają, mają małe marzenia. Marzą o czterech zerach w złotówkach poprzedzonych jedynką co miesiąc. Jadą więc tam gdzie łatwiej swoje marzenia mogą zrealizować. Ludzie którzy zostają w kraju to tacy, którzy marzą o zaledwie trzech zerach oraz Ci którzy marzą o 5 zerach co miesiąc. Zostają bo u nas te marzenia można o wiele łatwiej zrealizować niż gdzieś tam daleko. Bo to u nas w Polsce można bez problemu dostać pracę sprzedawcy w sklepie za 1000 zł, a także u nas można o wiele łatwiej stworzyć dochodowy biznes.
Drugi problem z marzeniami polega na tym, że są one ukierunkowane na przeszłość. Jeżeli znacie ludzi którzy ciągle mówią, że "kiedyś było lepiej", albo "żeby było tak jak kiedyś" to są ludzie, których marzenia ukierunkowane są na przeszłość. Cierpią na to ludzie, którzy nie żyją duchem rozwoju osobistego - np. górnicy, hutnicy, kolejarze czy reprezentanci tych zawodów, które najbardziej dotknął rozwój techniki przez który stracili miejsca pracy.
Co brak rozwoju osobistego ma z tym wspólnego? Ano jak wiemy rozwój dzieli się na wiedzę i umiejętności jakie ktoś posiada, na dwie części - wymaganą i pożądaną. Wymagane to te umiejętności i ta wiedza, która jest niezbędna do poruszania się w społeczeństwie. Uczymy się jej w szkole (czytać, pisać, liczyć i podstawy wszelkich przedmiotów jak biologia, chemia, fizyka) oraz przez społeczeństwo (oglądamy kultowe filmy, kultura, obyczaje, obsługa komputera, język angielski). Dzięki wiedzy wymaganej nie umrzemy z głodu, a dzięki wiedzy pożądanej będziemy awansować i zarabiać coraz więcej.
Problem jest taki, że przeciętny model życia wygląda tak, że po skończeniu nauki idziemy do pracy. W międzyczasie jak pracujemy technika i rozwój idzie do przodu. Tendencja rozwijającego się społeczeństwa polega na tym, że wiedza pożądana z biegiem czasu staje się wymagana. Już język angielski staje się wymagany. Uczy się go w przymusowych szkołach i znaleźć dobrą pracę bez jego znajomości jest bardzo ciężko.
Jeżeli kończąc szkołę zaczynamy pracować i przestajemy się rozwijać po wielu latach możemy obudzić się z ręką w nocniku. Zostaniemy zwolnieni, tak jak górnicy czy kolejarze. Chluba PRL-u. Karta niestety zmienną jest. Ludzie się nie rozwijali, w międzyczasie technika idzie do przodu. Nie znają angielskiego, nie umieją obsługiwać komputerów i mają pozakładane stare jak świat filtry percepcyjne, które do nowych realiów zupełnie nie pasują. Zostają wykluczeni zawodowo. Nic dziwnego, że w takich umysłach pojawiają się marzenia powrotu do tego co było. Jak Al Bundy, który ciągle wspomina swoje gwiazdorskie przyłożenia w jednym z meczów futbolu amerykańskiego.
Kilkuset ludzi ciągle się rozwija, cała reszta stara się nad nimi nadążyć w efekcie czego świat idzie do przodu. Niestety są ludzie, którzy stoją w miejscu.
Mamy więc dwa rodzaje złych marzeń. Marzenia są złe. Jest jeszcze jedna rzecz gorsza od nich, mianowicie sytuacja w której te marzenia się ziszczają. Bardzo ładnie jest to opisane w "Alchemiku" Paulo Coelho . Jest tam opisana historia kiedy to Muzułmanin marzył o podróży do Mekki. Został zapytany, dlaczego jeszcze tam się nie wybrał. Odpowiedział, że gdyby to zrobił, zrealizowałby swoje marzenia i nie miałby o czym marzyć i nie miałby już swojego celu.
I tak rzeczywiście jest. Mamy pracę za x zł, marzenie spełnione. Później praca może zniknąć i będzie problem. Staniemy wtedy przed problemem marzeń ukierunkowanych na przeszłość.Kiedy zrealizujemy swoje marzenie przestajemy się rozwijać, dlatego marzenie powinno być wielkie.
Filozofia rozwoju osobistego mówi, abyśmy się rozwijali po to, abyśmy mogli w każdych warunkach poradzić sobie najlepiej jak tylko możemy. Aby to osiągnąć czytamy książki, aby posiąść wiedzę, chodzimy na szkolenia aby zdobyć umiejętności i "działamy" aby zdobyć doświadczenie. Ludzie, którzy nie mają w sobie zainstalowanego kręćka do rozwoju osobistego zawsze maja pod górkę!
Osoby lepiej zarabiające poza tym, że potrafią znacznie lepiej radzić sobie ze stresem są bardziej zadowolone ze swojego życia zarówno zawodowego jak i prywatnego.
Zdecydowanie najzamożniejsi znacznie lepiej niż ktokolwiek inny opanowali sztukę panowania nad stresem i metody osiągania relaksu.
Posty
