Zasada 80/20 (zasada Pareta)

Jeśli brakuje nam czasu na realizację naszych celów i marzeń, to warto poznać zasadę 80/20, nazywaną też zasadą Pareta. Zasada ta mówi, że średnio 80 procent jakiegoś wyniku przypada na20 procent działań. 

Oto kilka przykładów:
•20 procent handlowców może generować dla firmy 80 procent obrotów,
•sprzedawca 20 procent czasu poświęca na obsłużenie 80 procent klientów,
•na 20 procentach dróg dochodzi do 80 procent korków,

Liczby 80 i 20 są pewnym uśrednieniem. W rzeczywistości te liczby mogą przyjmować inne wartości. Najważniejsze jest to, że jak wykazały różne badania, rzadko zdarza się aby 50 procent przyczyny powodowało 50 procent efektów. 

A zatem mamy na co dzień do czynienia ze stanem nierównowagi, w którym poszczególne przyczyny przynoszą różny skutek.Jak tę zasadę można wykorzystać na drodze ku bogactwu?

To proste (przynajmniej w teorii). Jeśli np. 20 procent naszej pracy (cokolwiek to będzie) przynosi aż 80 procent efektów, to 80 procent pozostałej pracy przynosi tylko 20 procent efektów. A więc mamy do czynienia z bardzo efektywnymi 20 procentami naszej pracy oraz bardzo słabo wykorzystywanymi 80 procentami. Co w takiej sytuacji możemy zrobić?

Po pierwsze możemy zbadać, dlaczego 80 procent naszej pracy daje tak kiepskie efekty i spróbować poprawić efekty tej pracy. Jeśli to się nie uda, należy rozważyć zrezygnowanie z tej części pracy. Czyli możemy zacząć pracować 5 razy mniej, a efekty obniżą się tylkoo 20 procent. Co zrobić z tak zaoszczędzonym czasem? Można go przeznaczyć na zwiększenie pracy, która daje 80 procent efektów (a teraz daje 100 procent). Czyli należy się skupić na tych działaniach, które dają największe efekty. Jeżeli to się uda, to możemy zwiększyć efektywność naszej pracy nawet o kilkaset procent.

Tak to wygląda w teorii. A jak ma się do tego praktyka?

Zasada Pareta faktycznie istnieje i większość zjawisk i działań wykazuje nierówność pomiędzy przyczyną a skutkami.Oto kilka znanych mi przypadków:


1.W większości przypadków niewielka część przedstawicieli handlowych (10-20 procent) generuje zdecydowaną większość sprzedaży (70-90 procent).

2.Na listach i forach dyskusyjnych często są zapisane setki osób. Ale najczęściej tylko kilka procent z nich aktywnie w nich uczestniczy, poprzez umieszczanie swoich postów.

3.Na studiach (ale też w szkole średniej i podstawówce) większość najlepszych stopni otrzymuje niewielka grupa uczniów czy studentów.

Jeśli się dokładnie rozejrzymy, to dostrzeżemy w naszym życiu, tak zawodowym jak i prywatnym, wiele przypadków zasady Pareta. Skupmy się tutaj na pracy zawodowej.

Proponuję, abyś przeanalizował swoją pracę i zastanowił się jakie działania przynoszą największe efekty. Jeśli uda Ci się znaleźć takie działania, staraj się na nich skupić i poświęcać im jak najwięcej czasu. Nie jest to proste, gdyż często wymaga sporych zmian w organizacji pracy, ale przynosi konkretne rezultaty. Z kolei staraj się ograniczać lub w ogóle rezygnować z tych działań, które przynoszą mizerne efekty. 

Jeżeli tak postąpimy, to nie tylko staniemy się bardziej efektywni, ale też będziemy mieli więcej czasu.

Potęga systematyczności

Systematyczność należy do najważniejszych, ale często niedocenianych, środków pomagających osiągać sukcesy. 

Jeszcze niedawno sama należałam do osób, które zaczynały realizować jakiś projekt lub pomysł, ale szybko przenosiły swoje zainteresowanie na nowe pomysły, które w międzyczasie przychodziły do głowy. Efekt tego był oczywisty - rozgrzebane projekty nie przynosiły żadnych korzyści.

Systematyczność pozwala krok po kroku realizować wyznaczone cele. Wiąże się ona bezpośrednio z motywacją. Dążenie do sukcesów często wymaga pracy na własny rachunek, gdzie nie mamy nad sobą szefa, który nas "odpowiednio" motywuje do pracy. 

Jeżeli sami nie podejmiemy wysiłku i nie będziemy systematycznie pracować, to nie mamy co liczyć na pozytywne efekty.

U W A G A na Z M I A N Y ! ! !

Niebezpieczeństwo w podnoszeniu standardów, które trzeba podnosić.

Kilka lat temu miałeś inne cele niż dzisiaj. Miałeś mniej niż dzisiaj i zachowywałeś się inaczej niż dzisiaj. Dziś wiesz co zrobić inaczej jeśli zdarzyło Ci się kiedyś zbłądzić i nie powtórzysz błędów z przeszłości.

Jutro będziesz miał jeszcze więcej doświadczenia a za kilka lat dużo więcej niż jutro. Zawsze podnoś
standard, każdego dnia możesz chcieć więcej.

Pamiętaj jednak, by pamiętać.

Chcieć i osiągać więcej to coś co każdy nazywa  rozwojem osobistym. Mówię tutaj o różnych
płaszczyznach: finansowej, luksusowej, relacjach z rodziną i przyjaciółmi, duchowej, jakiejkolwiek.
Uwazaj jednak, by nie zapedzić sie w 'kozi róg'.

Chcąc wiecej zmieniasz swoją rzeczywistość, osiągając to marzenia zamieniają się także  w rzeczywistość. TY JEDNAK JESTEŚ TOBĄ na głębszym poziomie.

Pomyśl co mogłoby się zmienić gdybyś dostał  dzisiaj deal na 10 milionow złotych, które minutę
temu wpłynęły na Twoje konto. SĄ TWOJE!

Co zrobisz? O czym pomyślisz? Kim się staniesz? W tym momencie Twoje życie zmienia się
diametralnie na poziomie finansowym, co wpłynie też na inne poziomy. Przygotuj się do tego.

Podnoś standardy, chciej więcej, pamietając o tym kim chcesz być. Tam w przyszłości.
Teraz pewnie zapytasz: No tak, ale co zrobić żeby mieć więcej?

Być sobą to łatwe:)!

Psychologia osiągnięć.

Jest wielu ludzi, którzy badali tzw. psychologię osiągnięć i to nie tylko w dziedzinie finansów i osobistego szczęścia.

Najpoważniejsze badania przeprowadził H.C. Lehman, rozpoczął je w1928 roku, a zakończył dopiero w 1953 roku. Badania dotyczyły wielu najwybitniejszych przedstawicieli nauki, sztuki, literatury, medycyny, sportu, wynalazczości, religii, handlu, przemysłu, rozrywki itp. Odtwarzał on historię życia każdego z tych wybitnych ludzi (po ich śmierci) i badał związek, jaki występował między wiekiem a najwybitniejszymi osiągnięciami.Analizie poddawał wydajność i poziom wyczynów każdego badanego osobnika od lat 15 do 80, dzieląc życie danego człowieka na pięcioletnie odcinki i obliczając odsetek ogólnego dorobku życiowego, jaki w tych właśnie odcinkach czasu został wypełniony, wytworzony lub wynaleziony.

Jaki z tego wynika morał? Nikt nie powinien przystępować do pracy zawodowej czy działalności mówiąc sobie: najpierw "pobumeluję", a dopiero jak się "wyszumię" i użyję życia, to zabiorę się do
pracy.

Niestety doktor Lehman nie dożył nowej i fascynującej zmiany. Nie doczekał przejścia z ery przemysłowej w erę informacji. Nowi wizjonerzy i właściciele dynamicznie rozwijających się i w 200-u procentach rozumiejących rynek biznesów internetowych, osiągnęło niebotyczne majątki rzędu milionów, a nawet miliardów dolarów i to przed ukończeniem 30 roku życia. 

Czy dzisiaj żeby osiągnąć sukces musisz posiadać biznes internetowy? Czy Twoje projekty muszą ujrzeć światło dziennie przed ukończeniem 50 roku życia? Oczywiście, że nie. Czy w wieku

20 lub 60 lat nie masz szansy napisać bestsellerowej książki? Oczywiście, że masz. Czy osiągniesz szczyty w sporcie w wieku 40 lat? Prawdopodobnie nie. Możemy jednak dać z siebie wszystko i
jeszcze więcej.

"Geniusz to 25% wybitnych uzdolnień, 10% szczęścia i 65% twardej, nieustępliwej i pełnej zapału pracy".

"Ludzie mądrzy uczą się na swoich błędach, ludzie głupi w ogóle się nie uczą, ludzie sprytni uczą się na błędach innych". 

Ile się nauczysz z powyższych zdań zdań?

Czego chcesz od życia? Możesz popatrzeć na swoje życie, na swoje otoczenie i ocenić, co jest dla Ciebie dobre, a co złe. Co to oznacza? Wszystko, co Cię zbliża do tego, czego chcesz, jest
słuszne, a wszystko, co oddala Cię od celu, jest niewłaściwe, złe. Bo wszystko się liczy.

Nie sztuka się specjalizować, ale by być najlepszym w tym co się robi. Czy Twoja dziedzina nauki jest jakoś powiązana z pracą jaką obecnie wykonujesz? Czy byłaby możliwość wykonywania
tej pracy bez tej wiedzy? Czy w Twoim przypadku większy dochód przynoszą inne dziedziny i specjalności, niż ta powiązana z nauką, zainteresowaniami, pasją? Ile jest osób, które robią to co
Ty? Jak się czujesz, gdy ktoś wie tyle samo w firmie co Ty? Czy jeśli zostaniesz zwolniony i nie będzie żadnej możliwości, abyś powrócił do swojej głównej dziedziny życia, oddając się nowej
rzeczy będziesz zarabiał tyle samo? Jeśli nie to, po jakim czasie osiągniesz takie zarobki? Ile wysiłku będziesz musiał włożyć, aby być tak dobrym jak w głównej dziedzinie życia? 

Możesz być dobry w kilku specjalnościach (jest taka dziedzina sportu jak wielobój), ale czy wyniki wieloboistów są porównywalne do wyników osób, które zajmują się jedną tylko dyscypliną przez całe życie. Która jest ich pasją, pracą, życiem i spełnieniem?

Leo Beenhackker powiedział: "Piłka w Polsce jest 40 lat w tyle, nie macie infrastruktury, szkół trenerskich.Wierzę, że polscy trenerzy dają z siebie wszystko, ale ja codziennie czytam literaturę fachową, dzwonię do swoich znajomych trenerów, oglądam filmy lub urywki w wykonaniu najlepszych drużyn na świecie, nie widzę tego w Polsce". Czy Leo jest najlepszy? Na
pewno jest na samym szczycie.

Pamiętam  słowa Roberta Kiyosaki: "Największym bogactwem, jakie posiadamy dzisiaj, nie jest to, co wiemy, ale to jak szybko możemy zmienić nasze myślenie". Robert miał na myśli osoby
specjalizujące się w danej dziedzinie życia, które są coraz bardziej uzależnione od niej. Głównym przesłaniem jest brak umiejętności przejścia z jednej działalności w drugą. Drugim, ważnym podmiotem jest "czynnik zastąpienia" - bardzo ważny temat w psychologii osiągnięć. 

Innymi słowy - jak duże trudności ma Twój pracodawca lub rynek w znalezieniu osoby podobnej do Ciebie, o identycznych umiejętnościach, osobowości, cechach komunikacji, talentach, walorach przywódczych i wszystkich, innych, ważnych czynnikach. Im ciężej jest znaleźć tak dobrego pracownika  jak Ty, tak skutecznego menadżera, tym większy Twój prestiż i zarobek. Zadaj sobie pytanie? Co wyróżnia mnie wśród ludzi zajmujących się tym, co ja? Co mogę zrobić, aby zwiększyć swój "czynnik zastąpienia"?

Kilkanaście lat temu, gdy nie były znane techniki szybkiego czytania i czytania fotograficznego, przedstawiono w telewizji publicznej czternastoletniego chłopaka. Reporterka, kadra nauczycielska, rodzice i znajomi podziwiali tego młodzieńca. Czym takim zachwycał? Był w stanie przeczytać w jeden dzień wszystkie dzieła Sienkiewicza i Mickiewicza ze rozumieniem na poziomie 80%.
Zabrakło jednego, konkretnego i modelowego pytania? Co ten młody człowiek zrobił, że posiadł takie umiejętności? Program cały czas był w tonie tajemniczości i urodzonego geniuszu, który nagle się objawił! 

Dopiero na kinću powiedziano , że ów chłopak zainwestował setki godzin w naukę szybkiego czytania oraz podjął tysiące prób aktywacji podświadomości zanim znalazł tę, która zadziałała.

O inflacji

Wielu ludzi sądzi, zwłaszcza Ci którzy przechodzą przez aktualne podręczniki do przedsiębiorczości, że inflacja to "... naturalny wzrost cen ..."! 

 Otóż inflacja jest ukrytym podatkiem, polegającym na osłabieniu siły nabywczej pieniądza ze względu na nieopamiętane drukowanie pieniądza fidukcyjnego.

Wyobraźmy sobie, że mamy w obiegu 1 milion zł gotówki i rzeczy na rynku o wartości miliona zł. Rząd drukuje sobie dodatkowy milion. Sytuacja wygląda tak, że Rząd ma jeden milion i ludzie maja jeden milion. Razem w obiegu jest wiec 2 miliony zł, ale towarów tyle co było wcześniej. Każdy towar podrożeje więc 2 razy.

Z tym że każdy obywatel miał przy sobie 100 zł i mógł kupić sobie "100 towarów". Ponieważ rząd dodrukował sobie pieniądze i ceny podrożały to obywatel za 100 zł może kupić tylko 50 towarów, a pozostałe 50 towarów może sobie kupić Rząd za wydrukowane pieniądze. Dokładnie takie samo działąnie jakby był 50% podatek - rząd zabierze obywatelowi 50 zł i zostałwił drugie 50 nie wywołując inflacji . Ceny nie zmieniłyby się, a każdy z was mógłby też kupić tylko 50 towarów a więc o połowę mniej.

Kowalski tego nie zauważa, bo ceny rosną, a to znaczy, że rośnie także cena jego pracy, w przyszłym miesiącu zarobi więc nie 100 zł, a 200 i z powrotem będzie mógł sobie kupić 100 towarów za wypłatę. Wtedy rząd dodrukuje 2 miliony zł i proces się powtarza. Okazuje się, że niby nic nie widać, bo za każdym razem zarobki dostosowują się do aktualnej ilości pieniądza na rynku. Fakt jednak jest faktem, że Kowalski traci.

Skoro działanie rządu powoduje takie same skutki jak 50% podatek to inflacja, a wiec druk pieniadze jest podatkiem. Wystarczy nie drukować pieniądza, aby inflacji nie było.

Co jest przeciwieństwem kradzieży? Brak kradzieży, czy darowizna od złodzieja do ofiary? Tak samo jak przeciwieństwem Państwa prawa jest Państwo bezprawia tak oczywiście, przeciwieństwem złodziejstwa jest jego brak. Podobnie przeciwieństwem inflacji jest brak inflacji.

Państwo i prawo spaczyło wiele pojęć przez co język prawa i jezyk zwykłych ludzi nie jest tym samym. Podatek VAT nazywany jest podatkiem od towarów i usług. Jednak jest to inaczej Value Add Tax, czyli podatek od wartości dodanych. Gdybyśmy spojrzeli jak prosty człowiek na podatek od towarów i usług to akcyza, najczęściej płacony przeze mnie i przez każdego Polaka podatek jest podatkiem od towaru! Podobnie spaczono pojęcie przedsiębiorczości i tysiące innych w efekcie czego każdy przedsiębiorca zamiast robić swoje uczy się przeróżnych ustaw. No ale w Polsce takie są reguły gry. Kto nie chce się uczyć tych reguł gry zostaje pracownikiem, a kto się chce uczyć przedsiębiorcą.

A wracając do inflacji. Pierwsza wojna światowa, która generowała potworne koszty spowodowała światowe pozbycie się parytetu złota. Pomimo, że wcześniej wielokrotnie próbowano stworzyć pieniądz fidukcyjny (bez pokrycia w czymkolwiek) czyli pozbyć się parytetu złota w Wielkiej Brytanii chociażby nawet kilkukrotnie, to zawsze próby te były nieudane. Po pierwszej wojnie światowej większość Państw wprowadziła taki pieniądz.

Oznacza to, że każde Państwo posiadające swoją walutę może dobrowolnie drukować tyle pieniędzy ile chce osłabiając tym samym ich siłę nabywczą. Na podstawie danych z Banku Centralnego w Wielkiej Brytanii można stwierdzić, że ceny "w roku 1760 roku były niższe niż w 1660, a w 1860 było taniej niż w 1760".

W chwilach kiedy rząd nie mógł drukować pieniędzy (ilość złota była ograniczona), naturalne było to, że ceny nie rosną, a spadają, gdyż produkcja towarów za sprawą postępu technicznego była coraz wydajniejsza. Według Friedmana w latach 1918-1991 w USA podaż pieniądza wzrosła chociażby 64 razy.

W książce "Historia Złota" jest ciekawe porównanie. Gdybyśmy mogli zebrać całe złoto jakim dysponuje człowiek, a więc to wydobyte już od starożytności do dzisiaj w jednym miejscu to bez większego problemu zmieściłoby się w jednym dużym statku transportowym przywożącym towary z Chin do Europy.

Ludzie wcześniej oszczędzali. Trzymanie pieniędzy (złota) nie powodowało straty, a nawet pozwalało zarabiać. Obecnie dodrukowanie pieniędzy powoduje inflację, a więc trzymanie pieniędzy nie opłaca się. Inflacja jest więc też podatkiem. Andrzej Lepper chociażby zasłynął z tego, że chciał "dodrukować" więcej pieniędzy. Można by na ten temat długo pisać.

Brak umiejętności oszczędzania, lub brak umiejętności "gry w obronie", jak to nazwał Robert Majcher w swojej książce "Truskawkowy Milioner", powoduje skupienie się ludzi tylko na zarabianiu pieniędzy, na "grze w ataku". Ważne jest aby zdobyć pieniądze i je wydać, a nie żeby oszczędzać. A od tego już tylko chwilka do zadłużania się!

Brak umiejętności zarządzania swoimi pieniędzmi powoduje także brak umiejętności zarządzania pieniędzmi publicznymi.

Podsumowując inflacja to oprócz sprawiedliwości społecznej drugi czynnik powodujący, że w Polsce opłaca się być biednym. Polacy dążą do bycia biednymi, świetnie im się to udaje, a ponieważ im się to opłaca to nie mają za bardzo motywacji do bogacenia się. 

To tyle o wielkiej gospodarce.

Skup się raczej na drodze niż na celu

"Szczęście odnajdujemy w działaniu.  Nie jedynie w posiadaniu." Napoleon Hill autor "Myśl i bogać się"

Jeśli spytałbyś się kogoś, kto sam doszedł  do sukcesu dlaczego nadal poświęca mu mnóstwo czasu (pomimo faktu, że ma więcej pieniędzy, niż mógłby sobie zamarzyć) mógłby niewątpliwie
udzielić Ci takiej oto odpowiedzi: ponieważ  kocha to, co robi.

Nie powinno się sukcesu mierzyć jedynie zarobionymi pieniędzmi - jest wielu głęboko nieszczęśliwych milionerów. Sukces powinien być mierzony tym,  jak bardzo jesteś szczęśliwy i wolny od zmartwień (zarówno materialnych jak psychicznych).

Czasami ta najbardziej oczywista droga do sukcesu  znajduje się dokładnie przed Twoim nosem. Wielu  ludzi wybiera podążanie za tłumem - chociaż mają  umiejętności i talent który mógłby być kluczem  do ich fortuny.

Na robieniu czego spędziłbyś radośnie czas bez  otrzymywania za to zapłaty?Przyjrzyj się rzetelnie i zapisz listę rzeczy, których robienie sprawia Ci przyjemność (oczywiście
bez siedzenia przy komputerze, czy oglądania TV).

Zastanów się, jak mógłbyś użyć tych informacji do rozpoczęcia własnego biznesu.

Przeszkody - źródło Twojej SIŁY

My kobiety bardzo często mając do zaoferowania bardzo wiele, odnosząc wiele sukcesów zachowujemy się czasem jak "ubogie krewne" (w sensie mentalnym).

Jesteśmy za skromne, za często analizujemy - a to mogłam zrobić lepiej a to tak, to inaczej.
Teraz jednak chcę skupić się na przeszkodach, które będa zwłaszcza dla nas, kobiet biznesu źródłem naszej siły.

Nasza droga do realizacji celów na pewno nie będzie prosta i usłana różami. Myślę, że my o tym wiemy, tylko nie zawsze sobie przypominamy, zbyt często się zrażając. Musimy liczyć się z tym, że czasem będzie ciężko, zaczniemy tracić siły, przyjdzie zwątpienie, zniechęcenie, rozdrażnienie.
Może pomyślisz wtedy: "nie dam już rady"; "wszystko idzie nie tak, jak powinno"; "jest coraz gorzej, zamiast lepiej".

Myślę, że przeszkody, które Ciebie czekają są dwojakie.
1) Pierwsze z nich to te, które widzisz teraz, na początku swojej drogi.To wszystkie ograniczenia, przekonania, stereotypy, nawyki, które teraz przeszkadzają Ci żyć w zgodzie ze sobą ( a może nawet
odnieść sukces w biznesie?)
2) Drugie to wszelkie przeszkody, na które bedziesz narażona podczas swojej drogi w trakcie realizacji kolejnych celów. To okresy zwątpienia, czasem może nawet załamania, rozdrażnienia,
itp. itd.

Jak temu zaradzić?

Lista ograniczników Twojego potencjalnego działania TERAŹNIEJSZEGO I/LUB PRZYSZŁEGO, mogłaby wyglądać następująco:
- nieprawidłowo wyznaczony cel (cele), jego mało precyzyjne, mało drobiazgowe określenie,
- błędne odczytanie swoich pragnień (czy to jest naprawdę to, czego pragnę/pragnęłam?),
- Twoje negatywne (pesymistyczne) nastawienie do: siebie, swoich celów, do innych ludzi,
- Twoje stereotypy myślowe z przeszłości,
- przekonanie, że dla Ciebie już za późno na zmiany,
- inne przeszkody, które sama potrafisz określić najlepiej. Być może uważasz, że w Twoim wieku już
nie da się dokonać zmian, przeobrazić kierunku swego życia, a Ty jesteś już: "za stara na cokolwiek nowego".

Możliwe, iż uważasz, że na Twojej drodze stoi zbyt wiele przeszkód.Przytoczę poniżej kilka przykładów argumentujących moje zdanie.

- Wyobraź sobie człowieka niskiego wzrostu, o słabym wzroku, chorowitego. Wyobraź sobie, że ten człowiek pewnego dnia przyjechał do Ameryki z Niemiec, nie znając języka angielskiego, bez pieniędzy. To Charles Steinmz geniusz w dziedzinie elektryczności. Dzięki jego obliczeniom zelektryfikowano cały świat.
- Milton napisał "Raj utracony" chociaż był niewidomy.
- Beethoven nadal komponował symfonie będąc już człowiekiem głuchym.
- Tycjan namalował obraz "Bitwa pod Lepanto" w wieku 98 lat!
- Monet malował jeszcze swoje obrazy mając 86 lat.
- Pewien człowiek, mający 15 rodzeństwa, pochodzący z ubogiej rodziny, uczył się w szkole tylko przez 1 rok. Mężczyzna ten sam nauczył się filozofii, 4 języków, finansów, polityki,ekonomii.To
Benjamin Franklin.
- Thomas, chłopiec odesłany do domu po roku nauki w szkole, po tym jak stwierdzono, że jest zbyt głupi by się uczyć to Thomas Edison, jeden z największych wynalazców na świecie.
- Pewien ubogi Irlandczyk uczył sie w szkole tylko przez 5 lat.Pracując jako urzędnik zarabiał 4,5 $ miesięcznie. Zawsze jednak lubił pisać. Rzucił zatem swoją pracę by oddać się pracy pisarskiej. Przez 9 lat zarobił zaledwie 30 $. Myślę o pisarzu, który otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, autorze wielu książek i sztuk teatralnych - to George Bernard Shaw.

Teraz prześledź kilka faktów z życia pewnego mężczyzny:
- Ten mężczyzna zbankrutował w wieku 31 lat;
- Przegrał wybory do lokalnej izby prawniczej w wieku 32 lat;
- Ponownie zbankrutował w wieku 34 lat;
- Przeżył załamanie psychiczne mając 36 lat;
- Przegrał wybory w wieku 45 lat;
- Przeżył śmierć narzeczonej w wieku 46 lat;
- W tym samym roku przegrał wybory do Kongresu;
- Ponownie wybory do Kongresu przegrał w wieku 48 lat;
- Mając 55 lata przegrał wybory do Senatu;
- Przegrał w wyborach na wiceprezydenta w wieku 56 lat;
- Po raz kolejny przegrał w wyborach do Senatu 2 lata później;
- W wieku 60 lat został wybrany prezydentem USA.

Człowiekiem tym był Abraham Lincoln.

Pomyśl teraz, co Ci przeszkadza,by zrealizować swoje marzenia?Zrób listę wszystkich przeszkód. 

Ciekawie temat ten podsumował Edward Eggleston:"Ludzie wytrwali zaczynają swój sukces tam, gdzie inni kończą niepowodzeniem."